Bieslo Vr1 en de strijd om de vlaai
Eindelijk was het weer zover: een Super Sunday op de Solberg! Met voor ons vandaag een bekende tegenstander op het programma: ST Helden/Kessel Vr1. Afgelopen jaren hebben we verschillende potjes tegen deze dames gevoetbald en dat waren vaak niet de makkelijkste wedstrijden. Gezien de stand op de ranglijst en de 1-4 winst in het uitduel, waren we sowieso verplicht om de drie punten in Beesel te houden.
Maar… zoals Pien altijd zegt: ‘Elke wedstrijd begint met 0-0’ en dus was het belangrijk om vanaf het begin goed met de wedstrijd bezig te zijn. Dat werd ons – door dezelfde Pien – wel wat lastiger gemaakt. Waar het eerste speelt voor extraatjes, spelen wij voor vlaai. Pien was namelijk een jaartje ouder (en wijzer, let maar op al die tegeltjesspreuken) geworden en zou alleen bij winst trakteren. Buiten de drie punten en het volbrengen van twee ‘goede’ helften, was dus ook het binnenhalen van een puntje vlaai één van de gestelde doelen.
Voor de wedstrijd werden nog even snel de laatste puntjes op de i gezet. Kim liet op het laatste moment nog even hooikoortspillen bezorgen, en Mila meldde dat ze bijzonder fit aan deze wedstrijd begon (met 200 gram minder bagage dan vorige week). Ook werd Wim Levels bij de afwezigheid van vlagger Sjaen bereid gevonden om te vlaggen, nogmaals: dankjewel daarvoor!
We begonnen de wedstrijd sterk. Vanaf minuut één waren we de bovenliggende partij en bevonden we ons voortdurend op de helft van de tegenstander. Er werden goede combinaties gemaakt en het was wachten op de eerste goal voor Bieslo. Kans na kans kwam voorbij, maar in de afronding ontbrak het aan precisie. Pas in de 15e minuut wisten we voor het eerst het netje te vinden. Via Lucie kwam de bal bij Yannick, die Kim kon inspelen rond de vijf meter. Kim draaide langs de verdedigster weg en schoot de bal linksonder in de goal, 1-0. Ook na de openingstreffer bleef het wachten op een verdere uitbreiding van de score. Aanvallen eindigden óf op de keepster, óf werden net niet goed genoeg uitgespeeld. Dan moesten we het maar op een andere manier proberen… In de 35e minuut belandde de bal op de stip door een handsbal van de tegenstander. Kim ging voor de bal staan en schoot raak, 2-0. Helden kreeg slechts één kans op een treffer in de eerste helft, maar Jikke voorkwam dit door zich helemaal uit te strekken en de bal over de achterlijn te werken. Met 2-0 gingen we dan ook de rust in, waar het eigenlijk al zo’n 6-0 had mogen (lees: moeten) staan.
Afgezien van het gebrek aan goals was er op het spel weinig aan te merken, en dus gingen we vrolijk door in de tweede helft, met hetzelfde spelbeeld als voor de rust. Bieslo was continu aan de bal en het spel was goed. Maar… de kansen werden nog steeds niet afgemaakt. In de 75e minuut werd het toch 3-0, nadat Gini (onverwacht als rechtsback!) een perfecte voorzet afleverde op Kim. Laatstgenoemde nam de bal goed aan en maakte haar derde goal van de dag. Kim kon dus weer een hattrick bijschrijven en daar hebben de hooikoortspillen vast en zeker een bijdrage aan geleverd. Het enige smetje op de wedstrijd was het uitvallen van Juliëtte, die na een prachtige actie haar knie blesseerde. Hopelijk valt het mee en zien we haar snel weer terug in de wei!
Met een puntje vlaai in de hand konden we heerlijk nagenieten van de overwinning. In de kantine kregen we van Pien nog de volgende wijsheid te horen: ‘Als neemes get oetguf, verdeene we allemaol nieks!’ Pure poëzie, doe ermee wat je wilt…
Op Goede Vrijdag spelen we tegen Say oe, Say aah, Say SNA Vr1 een inhaalwedstrijd. Dus voor onze fanbase of mensen die nog geen vrijdagavondplannen hebben, kom ons gerust aanmoedigen op de Solberg! We starten om 20:00 en hopen tegen het klokje van tien met drie punten in de pocket in de Troubie te zitten. Tot dan!
